Mijn stiefvader ruimt af en toe zijn bibliotheek op en biedt de oude stukken aan door een mailtje te sturen naar vrienden en kennissen. Snelle reactie komt steevast van een zuster, die een selectie van zijn afgevoerde boeken in de kloosterbibliotheek wil opnemen. Hij mag die dan zelf gaan aanleveren. Uit nieuwsgierigheid vroeg hij eens of hij de bibliotheek zou mogen zien. Dat ging niet door, want de regels van het klooster laten dat niet toe. Ik vraag me dan af wat de zin van zo’n bibliotheek is. Tien- misschien wel honderdduizenden boeken die verzameld worden om slechts voor een handvol zusters toegankelijk te zijn! Het lijkt wel middeleeuws en stof voor een roman als De Naam van de Roos, maar in de eenentwintigste eeuw, jongens toch!?
Misschien zijn die zusters echter nog de dwaasten niet.
Voor ons, eenentwintigste-eeuwers, zit informatie niet langer in boeken, maar op het internet. Op internet is de distributie van informatie vrij en gratis. Je kan er alles vinden, door eenvoudigweg de zoekmachine te vertellen over welk onderwerp je iets wil lezen. Het internet, dat is Google. Ze beheren natuurlijk niet de inhoud van het internet, maar wel de toegang tot de inhoud.
Project Veritas heeft onthuld dat de zoekmachine van Google op subtiele wijze je zoekopdrachten stuurt, bijvoorbeeld via de auto-completefunctie, die bij het intypen van een zoekopdracht “populaire” zoekoptermen voorstelt waarop andere mensen zogezegd zoeken. Dat kan je zien in een filmpje dat ze op YouTube publiceerden (maar dat door Google, dat YouTube runt, meteen werd gecensureerd). Google zou de zoektermen die ze voorstelt, filteren op basis van fairness tegenover minderheden in de samenleving. Ik ben blij dat er een filter is voorzien, want ik er worden ongetwijfeld veel vulgaire zoektermen weggehaald uit de auto-complete (behalve als het het LGBTQ-vulgariteiten zijn, dat zou immers dan weer niet fair zijn). Blijkbaar gaat het in praktijk echter net iets verder dan het wegfilteren van vulgariteit of extreem geweld en krijgt het gebeuren ook een politiek tintje. Google is niet de enige, zo zou Pinterest in de auto-complete de term “christian” (christelijk) expliciet weggefilterd hebben. Pijnlijk.
In de MSM (mainstream media) zal je hierover niet lezen. Misschien omdat het niet verifieerbare indianenverhalen zijn? Misschien omdat ze het zelf eigenlijk wel leuk vinden zo… zij doen immers precies hetzelfde met al hun fake news.
Voor de kritische gebruiker is dat voorlopig allemaal niet zo dramatisch als het wordt voorgesteld, want de informatie is natuurlijk nog altijd online en je vindt ze zonodig met een andere zoekmachine. Filmpjes die verdwijnen op YouTube, verschijnen wel op een andere videowebsite, maar natuurlijk niet met een even groot bereik. Als we dit fenomeen echter extrapoleren naar een dystopisch toekomstbeeld, zoals we dat kennen uit de roman 1984, komen we terecht in een wereld waar de enige echte bron van informatie veilig achter slot en grendel zit in de besloten kloosterbibliotheken waar mijn stiefvader zijn gelezen boeken aflevert.
