Bron van liefde en zee van smart

144. Vrijdag na Passiezondag

Kardinaal Newman schrijft bij de dertiende statie, als Jezus' lichaam van het kruis wordt genomen en in de armen van zijn Moeder wordt gelegd: „Nu is Hij opnieuw uw heiligdom, o Moedermaagd, want Hij en de wereld hebben niets meer met elkaar uit te staan. Hij ging van u heen om het werk zijns Vaders te verrichten. Hij heeft het gedaan een geleden. Satan en de boze mensen hebben nu geen aanspraak meer op Hem, te lang is Hij in hun handen geweest, Satan voerde Hem op een hoge berg; de mensen sloegen Hem aan het kruis. Sinds zijn prille jeugd heeft Hij, o Moeder Gods, niet meer in uw armen gerust, maar thans hebt gij recht op Hem, nu de wereld het ergste heeft verricht. Gij zijt de bevoorrechte, allergezegendste, allerliefderijkste Moeder van de Allerhoogste. Wij verheugen ons om dit groot geheim. Hij was verborgen in uw schoot, lag in uw handen, werd aan uw borst gevoed, rustte op uw armen. En nu Hij gestorven is, wordt Hij op uw schoot gelegd. Maagdelijke Moeder Gods, bid voor ons.”

Dit was de bekroning van haar lijden. Dit was het zwaard dat haar Hart doorboorde. Wij hebben een Moeder die wéét wat lijden is. Laten wij dit nooit vergeten. Laten wij nimmer denken, in de verdwazing die hevige smart in ons brengen kan, dat ons kruis zwaarder is dan het hare was. „Wij hebben geen Hogepriester die onze zwakheden niet meevoelen kan, maar Een, die beproefd werd geheel op dezelfde wijze als wij, behoudens de zonde” ( Hebr. 4, 15 ). Maria, inniger dan wie ook met Jezus verbonden in het geheim van onze verlossing, is Hem ook hierin gevolgd. De vreugde van het goddelijk moederschap is gekocht voor de dure prijs van onzegbaar lijden. Diep is zij doorgedrongen in het mysterie van het kruis. Tijdens het openbaar leven van Jezus houdt zij zich op de achtergrond. Nu Hij lijdt en sterft, staat zij bij Hem, ongebroken en trouw als alleen een moeder zijn kan. Zij laat Hem in zijn schande niet alleen. Omdat haar liefde voor Jezus groter was dan die van elk ander schepsel, was haar lijden om Hem, haar smart door ónze zonden, de hevigste, na de pijnen die zijn goddelijk Hart kwelden.

Moeder van Smarten en nooit falende Hulp der christenen, verkrijg door uw milde voorspraak en om de verdiensten van uw lijden licht voor onze geest om door te dringen in het geheim van het Kruis. Vermeerder ons geloof om het lijden te kunnen zien met Jezus' ogen. Laat ons vertrouwen niet wankelen, als duisternis en radeloosheid ons dreigen te overmeesteren. Houd ons vast, als wanhoop in onze ziel wil dringen. Schenk edelmoedigheid en volharding aan onze liefde om gelaten en vreugdevol zelfs te lijden voor Hem, voor de eer van de Vader en het heil der zielen. De gedachte aan u zal ons sterken en ons hart bewaren voor alle verbittering en moedeloosheid.

Willem Grossouw

Over Innerlijk Leven - Abonneren per email (dagelijks van 30/11/2014 tot 29/11/2015)