De Verrijzenis des Heren

153. Pasen

„Ween niet; zie, de Leeuw uit Juda’s stam heeft overwonnen” ( Openb. 5, 5 ).

„Dit is de dag die de Heer gemaakt heeft; laat ons heden juichen en blij zijn” (graduale).

1. Laten wij heden overwegen welke plaats de verrijzenis inneemt in Jezus' leven. Zij heeft daar vooreerst de betekenis van een hemelse overwinning, van een goddelijk zegel gestempeld op het werk en de persoon van de Zaligmaker. God kon niet toelaten dat het leven van zijn geliefde Zoon op aarde zou eindigen met de schande van het kruis, met de schijnbaar totale mislukking van zijn zending, met de triomf van het kwaad over het zachtmoedige en onschuldige Lam. Wie zou, ondanks de vele wonderen die Jezus had verricht, zijn woord, zijn heilsleer geloven, als dit het einde was? Waren niet zijn meest intieme leerlingen gevlucht? Had Petrus Hem niet verloochend? Hoe kon Hij voor zijn getrouwen de Aanvoerder ten leven zijn zoals de Schrift Hem noemt ( Hand. 3, 15 ), als Hij zelf bleef in de macht van de dood? Maar God heeft de Zoon, zijn Eengeborene, in wie Hij welbehagen had, van de doden opgewekt. In de prille Zondagochtend, plotseling als een bliksemschicht en stralend als de zon, verrijst de Gekruiste, — als een zengende vlam splijt zijn glanzend lichaam de rotswanden van het graf. Begonnen is het nieuwe, het verheerlijkte leven.

2. Het nieuwe leven, dat is, het andere leven. Wij mogen ons Jezus' verrijzenis niet denken als een terugkeer tot het oude, als een opnemen van de draad waar hij op Goede Vrijdag was afgebroken. Jezus' opstanding is geheel anders dan die van zijn vriend Lazarus die in lijkdoeken gebonden dit oude, aardse bestaan weer binnenstrompelde. Van Christus geldt als eerste en hoogste reeds heden het woord: „Zie, alles is nieuw geworden” ( Openb. 21, 5 ). Tot aan zijn dood had de Heer — vrijwillig, uit liefde tot ons — op zich genomen geheel de lijdelijkheid van ons mensenbestaan. Als de enige Zoon had Hij recht op de hoogste en volkomen vreugde, op het zuiverste geluk, — en altijd door schouwde zijn geest het wezen van God. Ook wij hopen in de hemel God te aanschouwen en daardoor volmaakt gelukkig te zijn. Jezus zag op aarde reeds God; maar het volmaakte geluk dat daaraan verbonden is, heeft Hij getemperd, heeft Hij als het ware belet ten volle uit te stromen, om te kunnen lijden voor onze zonden. Zo was Hij om onzentwil, gelijk de evangeliën verhalen, vermoeid, rustte Hij uit aan Jakob s bron, sliep Hij op het kussen in de Petrus ' boot, weende Hij over de ondergang van Jerusalem, de trouweloze, toch geliefde stad, was Hij innig ontroerd over de dood van zijn geliefde vriend, ten dode toe bedroefd in de Hof, waar zijn apostelen en ook wij Hem alleen lieten; verdroeg Hij ten slotte zijn bitter lijden en stierf Hij aan het kruis. Hij proefde de pijn en de smart méér dan wie ook; Hij heeft diepere teugen genomen van het bittere meer der menselijke ellende, omdat Hij diepere kennis bezat en vuriger beminde dan elk ander mens die leeft onder de zon. Maar nu, op deze paasdag, zijn lijden en sterfelijkheid voorbij. Dat lichaam kent geen pijn, geen honger en dorst meer, dat leven geen dood, dat hart geen droefheid, die ziel geen benauwdheid en angst. Alle vezels van zijn wezen staan thans gespannen voor hoogste vreugde, — alle kloppingen van zijn bloed, elke ademtocht, elke beweging van zijn ziel is nu: geluk, leven, licht in Gods heilige liefde. Dit is de betekenis van Paulus ' woord: „Wij weten, dat Christus, nu Hij van de doden is opgewekt, niet meer sterven kan; de dood heeft geen macht meer over Hem: zijnsterven was een sterven aan de zonde ééns voor al, zijn leven is louter leven voor God” ( Rom. 6, 9. 10 ).

3. Daarom jubelt de christen heden op de dag „die de Heer gemaakt heeft” en bezielt hem een edele en onbaatzuchtige vreugde. Liefde voor de Heer, die voor ons gestorven is, geeft ons deze vreugde in. „Als gij Mij liefhadt, zoudt gij u verheugen, dat Ik naar de Vader ga; want de Vader is groter dan Ik” ( Joh. 14, 28 ).

Willem Grossouw

Over Innerlijk Leven - Abonneren per email (dagelijks van 30/11/2014 tot 29/11/2015)