De vijanden van Christus' kruis

365. Dinsdag na de drie en twintigste Zondag na Pinksteren

Lees met ernstige aandacht de aanvang van het epistel van de Zondag. Paulus schrijft aan zijn dierbare christenen van Philippi: „Broeders, volgt mij na en richt u naar hen die zich naar ons voorbeeld gedragen. Want zoals ik het u zo dikwijls heb gezegd en het ook thans onder tranen herhaal: Velen leven als vijanden van Christus' kruis. Hun einde is de ondergang, hun god is de buik, hun eer ligt in hun schande, hun zinnen zijn op het aardse gericht” ( Phil.3, 17-19 ).

1. De verklaarde vijanden van Jezus' kruis zijn de militante ongelovigen, die de Heer openlijk bestrijden en zijn Kerk vervolgen. Maar ook die ongelovigen, die Hem nog bewonderen om zijn zachtmoedigheid en zijn verheven zedeleer, kunnen Hem niet meer volgen in het mysterie van het kruis. Het blijft voor hen, zoals het reeds was in Paulus ' dagen, een ergernis of een dwaasheid. Doch zelfs onder de christenen zijn er velen „die leven als vijanden van Christus' kruis” . Wij zelf zijn meestal als een verraderlijke vijfde colonne, die de zuiverheid van het christendom bedreigt, wanneer wij namelijk door ons leven en onze daden het kruis van Jezus verloochenen en te schande maken. Het kruis is de door God aangewezen weg der verlossing. Er bestaat geen andere weg dan deze. Jezus zelf, de weg, de waarheid en het leven, is ons voorgegaan. „Houdt het oog gevestigd op Jezus, aanvang en einde van het geloof. Hij heeft in plaats van de vreugde die Hem toekwam, een kruis op zich genomen en de schande niet geacht” ( Hebr.12, 2 ). Zolang niet een diep geloof en een vurige liefde ons bezielen, zal onze zelfzucht, zal onze lafheid altijd opnieuw terugschrikken voor het kruis. „Nog hebt gij niet ten bloede toe weerstand geboden in de strijd tegen de zonde” ( Hebr.12, 4 ). „Wie zijn kruis niet opneemt en Mij niet volgt, is Mijner niet waardig” ( Mt.10, 39 ).

2. Laten wij beschouwen de grote voorbeelden van christelijk leven, de heiligen , wier gezamenlijke herdenking wij in deze tijd vieren. Zij allen zijn de weg des kruises gegaan. Zoals zij allen mensen zijn geweest van inwendig gebed, zo waren zij ook zonder uitzondering mensen van edelmoedig en onversaagd lijden om Christus' wil, van gelijkvormigheid met hun gekruisigde Jezus. Deze ging soms zo ver, dat zij lichamelijke gelijkenis werd, zoals in de wondetekenen van de Franciscus van Assisië . Ook Sint Paulus wijst in het begin van het epistel op zijn eigen voorbeeld. Hij die zo nederig was dat hij zich het apostolaat onwaardig achtte, durfde toch zijn christenen aan te sporen te leven zoals hij, als vrienden en minnaars van Jezus' kruis.

3. Maar waarin bestaat dat kruis, dat wij de Heer uit liefde willen nadragen? Als wij menen, dat dit allereerst gelegen zou zijn in de zogenaamde lichamelijke verstervingen of de kleine offertjes, vergissen wij ons. Wij mogen ons evenmin blindstaren op de lichamelijke boetedoeningen der heiligen. Deze zijn door God gesteld als uitzonderlijke tekenen en lichtende voorbeelden in algemene zin. Hun meer extreme lichamelijke boetedoeningen willen navolgen zonder een bijzondere roeping van God zou van vermetelheid getuigen. Trouwens, lang niet alle heiligen hebben hun vlees gekastijd in de letterlijke zin van het woord.

Ons kruis is allereerst datgene wat wij niet zelf hebben gewild noch onszelf aandoen. Het kruis, dat ik met Christus dragen wil, ben ikzelf; ik heb mijzelf te aanvaarden, dankbaar en nederig, zoals ik ben met al mijn gebreken en begrenzingen, ook en vooral met die grenzen van mijn natuur, die ik niet kan overschrijden. Mijn kruis zijn de mensen, met wie ik leef, die ik om Christus' wil niet alleen wil verdragen maar ook liefhebben. Mijn kruis is mijn leven met al zijn omstandigheden. Mijn kruis, in de zin van het evangelie, zijn bovenal het lijden en de vervolgingen, die de trouw aan Christus en aan het evangelie mij ongetwijfeld zullen aandoen. De christen van deze tijd moet niet woeden tegen zijn eigen lichaam. Hij moet zijn tijd en de mensheid van deze tijd liefdevol aanvaarden; dat is zijn kruis.

Willem Grossouw

Over Innerlijk Leven - Abonneren per email (dagelijks van 30/11/2014 tot 29/11/2015)