Geloven Leren

Opinie en tools voor wie begaan is met het katholieke geloof


Een nieuw gezicht van Jezus

We hebben een nieuwe paus. Zijn naam is Franciscus, en dat is zowat het enige dat we met zekerheid kunnen zeggen, want alle andere uitspraken over zijn persoon zijn vergeven van speculatie. En veel van de uitspraken over de paus zijn voor mij als eenvoudige gelovig uiteindelijk ook niet zo relevant. Ik vertoef dan ook zelden in de Romeinse gremia.

Waar ik wel boodschap aan heb, is aan een paus die het gezicht is van de universele katholieke kerk, die op haar beurt het levende lichaam is van Christus. Wie de paus ziet, kan in hem Christus herkennen, of tenminste in elke nieuwe paus één bepaald aspect van Christus, en dus ook van Christus' levende kerk op aarde. Let op! ik zeg “een aspect” en niet “een fractie”, zoals die lui wel lijken te wensen, die nog steeds met het gedateerde populistisch-feministisch verlanglijstje “celibaat-vrouwelijk-priesterschap-anticonceptie-abortus” lopen zwaaien.

Op die manier kan de paus voor elke gelovige een voorbeeld zijn in ons christelijk leven, want het is natuurlijk de bedoeling dat in elk van ons Christus herkend kan worden.

Men dicht de nieuwe paus vanuit zijn naamkeuze eenvoud en nederigheid toe, welnu: dat zijn inderdaad waardevolle aspecten van de persoon van Christus. In de vorige paus herkent men de Christus die zijn leerlingen onderricht geeft, en in diens voorganger, althans op het einde van zijn leven, de lijdende Christus, en verder reikt mijn pauselijke heugnis niet, maar het lijkt er wel op dat pausen niet zozeer een ‘programma’ hebben, maar wel een ‘gezicht’ dat telkens één kant van het gezicht van Christus weerspiegelt.

Voor de buitenwacht zijn dat allemaal heel verschillende gezichten, en lijkt het alsof een andere paus ook meteen een andere kerk betekent. Een gelovige echter herkent de verschillende gezichten van een en dezelfde Christus, die eeuwig en onveranderlijk is.

Maar opgelet! Christus heeft nog andere gezichten in petto. Er is ook de woedende Christus, die genadig is voor gewone zondaars, maar ongenadig voor wie het geloof misbruikt in Gods naam. De farizeeen en schrifgeleerden waarschuwt Hij dat zij bij God niet hoog aangeschreven staan en de handelaars jaagt Hij met geweld uit de tempel. Ook dat kan een legitiem gezicht worden van deze of gene paus, binnens- of buitenskamers… De tijd zal het uitwijzen, en wij zullen de Christus erin herkennen.

Het gaat mijn persoonlijk geloofsleven niet maken hoe de hierarchie van de curie hervormd wordt, of hoe de vaticaanse bank gesaneerd wordt, en -eerlijk gezegd- ik hoop dat onze heilige Vader krachtdadig kan delegeren, zodat hij zich eerder dan met dat soort zaken, met zijn gelovige kudde kan bezighouden. Dat hij onze kerk bijeen houdt, al haar bisschoppen, heel haar traditie, en alle verspreide broeders en zusters die oprecht geloof hebben in Christus maar omwille van heilloze onenigheid afgezonderd zijn. Dat hij Christus en het gebed centraal stelt in de kerk, in elk bisdom, in elke parochie, in elke huisgezin en in het leven van elke priester en van elke gelovige. Dat hij ons blijvend onderricht zal geven in ons geloof en een voorbeeld zal zijn in de deugd, ook -en vooral- die van nederigheid, ons ultieme on onoverwinnelijke wapen tegen het werk van de duivel: de hoogmoed.

Verwante onderwerpen...