Geloven Leren

Opinie en tools voor wie begaan is met het katholieke geloof

Preek van deze avond aan de kinderen (die weer eens niet konden stilzitten tijdens het eten en onder het bidden)

 Nov 27, 2010    3 min read
blog

Bidden en eten, da’s ongeveer hetzelfde. Het zijn momenten van de dag waarop we iets samen doen. Als we alleen zouden eten om geen honger te hebben, zou het gemakkelijker zijn als we ‘s morgens het eten uithalen en dat iedereen ervan kan nemen, als hij honger heeft. Jij hebt eerder honger dan ik, dus dan kan jij eerder eten, en hoef je niet te wachten. Ik heb later honger, en ik hoef dus geen tijd te verliezen wanneer jij wil eten. Net als met bidden. Dat is immers spreken met God, dus als jij met God wil telefoneren, doe je dat toch best wanneer je dat zelf wil? Toch doen we dat altijd samen, waarom? We eten samen, en we bidden ook samen, omdat we daarmee willen laten zien dat we mekaar graag zien, dat we bijeen horen. En iets samen doen, daar horen regels bij. Als je iets alleen doet, kan je doen wat je wil, en hoef je met niemand rekening te houden, maar als je iets samen doet, moet je rekening houden met de anderen. Om samen-eten gemakkelijk te laten verlopen, zijn er een heleboel regeltjes, die heel gemakkelijk zijn en die je allemaal kent. Je gaat vooraf naar het toilet, we wachten tot iedereen aan tafel is, dan bidden we eerst, en daarna krijgt ieder zijn portie. Er worden vooraf geen ‘bestellingen’ opgenomen (“ik wil dit en dat”, “ik lust dat niet”,…), je zit recht, je houdt je handen boven tafel, je eet boven je bord, we blijven aan tafel tot iedereen gedaan heeft, etc… En voor bidden is het net zo. Je houdt het rustig in de kamer waar we bidden, je knielt, je vouwt je handen, we maken het kruisteken, je zit niet te wiebelen, we bidden samen, etc… Alleen op die manier is samen-bidden mogelijk. Dat zijn regeltjes die we niet zelf hebben uitgevonden, maar die volgen ook onze grootouders en hun grootouders en ook miljoenen andere mensen op de wereld. Die regeltjes zijn goed omdat al die mensen ze al gebruikt hebben en we hebben ze nodig om het voor onszelf en voor de anderen gemakkelijk te maken. Daarom zijn ze ook zo eenvoudig. Als ze gevolgd worden, moeten we er niet voortdurend over te discussieren. Dan wordt samen-eten en samen-bidden veel aangenamer. Door die regeltjes toe te passen, kunnen we mekaar tonen dat we iets samen willen ondernemen en dat het ons niet gaat over ons eigen willetje, maar dat we willen tonen dat we mekaar graag zien, even graag als we onze honger stillen en even graag als we God graag zien, en dat we daarvoor nederig kunnen zijn.

Het is gek, maar als ik zo’n preek afsteek op de kinderen, moet ik altijd denken aan hoe het er tegenwoordig in de kerk aan toegaat…

Verwante onderwerpen...