Voor christenen is er niets zo glorievol als deze ketenen van Jezus Christus

⊕

Vroeger was er niets zo schandelijk als het kruis. En toch is er op het ogenblik in de christenwereld niets zo in ere als datzelfde kruishout. Dit geldt eveneens voor de slavenketenen. In de oudheid kon men zich geen grotere schande voorstellen, zoals ook nu nog onder de heidenen. Maar voor christenen is er niets zo glorievol als deze ketenen van Jezus Christus. Ze verlossen ons immers van de afschuwelijke boeien van zonde en duivel, beveiligen ons daartegen, schenken ons vrijheid en binden ons aan Jezus en Maria; niet als galeislaven door dwang en geweld, maar door liefde en genegenheid als kinderen: Traham eos in vinculis caritatis, Hosea 11,4: Door liefdeketenen zal ik hen tot mij trekken, zegt God door de mond van de profeet. Deze boeien zijn dus sterk als de dood, in zekere zin nog sterker. Want als men deze eervolle tekenen tot in zijn dood trouw blijft dragen, zal de dood, hoezeer hij ook het lichaam verdelgt en ontbindt, deze banden van de liefdeslavernij geenszins vernietigen. Ze zijn immers van ijzer en vergaan niet licht. En op de dag van het laatste oordeel, wanneer de lichamen verrijzen, dan zullen die ketenen wellicht nog hun beenderen omvat houden en een deel van hun glorie uitmaken; ze zullen veranderd worden in ketenen van licht en heerlijkheid. De roemrijke liefdeslaven van Jezus in Maria die hun ketenen dragen tot in het graf, zijn dus wel onnoemelijk gelukkig.

w38 De motieven tot het dragen van deze kettinkjes

Hier volgen de motieven tot het dragen van deze kettinkjes:

Ten eerste: ze herinneren de christen aan de beloften en verbintenissen van zijn doopsel, aan de volmaakte hernieuwing daarvan door deze devotie, en aan de strikte verplichting er getrouw aan te blijven. De mens laat zich vaak meer door de zintuigen leiden dan door het zuivere geloof. Wanneer niets uiterlijks hem aan zijn verplichtingen tegenover God herinnert vergeet hij ze heel gemakkelijk. Welnu deze kettinkjes kunnen wondervol dienstig zijn om hem de ketenen van de zonde en de slavernij van de duivel in herinnering te brengen, waarvan het heilig doopsel hem heeft verlost. Ze roepen in hem de gedachte wakker aan de afhankelijkheid, bij die gelegenheid aan Jezus Christus beloofd; aan de bekrachtiging hiervan door zijn hernieuwing van de doopbeloften. Een van de redenen waarom maar zo weinig christenen aan hun doopbeloften denken en even lichtzinnig leven, alsof ze God niets beloofd hadden gelijk de heidenen, is dat ze geen uiterlijk teken dragen, dat hen daaraan herinnert.

Ten tweede: aldus geven we duidelijk te kennen, dat wij ons niet schamen slaven en dienaars te zijn van Jezus Christus en dat we verzaakt hebben aan de rampzalige slavernij van de wereld, de zonde en de duivel.

Ten derde: wij willen onszelf behoeden voor en vrijwaren tegen de boeien van de zonde en van de duivel. Er zijn immers maar twee mogelijkheden: ofwel de ketenen van de ongerechtigheid dragen, ofwel die van de liefde en zaligheid: Vincula peccatorum, in vincula caritatis.

Over de Volmaakte Godsvrucht – Abonneren per email (dagelijks van 2/12/2019 tot 28/11/2020)