Carnaval in december

⊕

Heel dat Zwarte-Pietencircus heeft me wel aangegrepen. Ik zag er een artikel over in teletekstformaat en ik realiseerde me dat hetzelfde artikel in de hoogtijdagen van teletekst, zo’n dertig jaar geleden, toen er nog geen internet was, ons wellicht was overgekomen als een smakelijke aprilgrap buiten seizoen. De taferelen die zich, voornamelijk in Nederland, afspelen zijn surrealistisch.

Of de historische Zwarte Piet (die natuurlijk niet bestaat) iemand van het zwarte ras was, of zwart van het roet doet er niet veel toe. Uiteindelijk is het een vorm van carnaval en dan nog een brave versie, want het draait helemaal niet om de spot, maar louter om de kindervreugd. De ‘voil jeanetten’ van Aalst zullen het ook niet lang meer trekken, zodra de transgenders doorhebben dat ze erdoor gedraaid worden.

Om kinderen blij te maken, hoeft Piet natuurlijk niet zwart zijn. De meest redelijke argumenten om vast te houden aan zijn kleur zijn van praktische aard. Als Piet blank wordt, kloppen de liedjes immers niet meer, worden negers uitgesloten als ze willen meespelen in het toneel en krijgen vrolijke nonkels (en tantes) het moeilijk om onherkend hun neefjes en nichtjes te verrassen.

Hoewel het Sinterklaasgebeuren in Nederland nog sterker leeft dan in Vlaanderen, mag je niet vergeten dat Sinterklaas in delen van Nederland gedurende honderden jaren (!) gewoon helemaal verboden werd door de overheid. Niet omwille van de Zwarte Piet, maar omwille van de Katholieke Klaas. Protestanten lusten immers geen heiligen.

Het is nog maar enkele decennia dat de sterfdag van de goedheilige man ook onder protestanten openlijk gevierd wordt. Dat kan omdat hij inhoudelijk is ontdaan van elke religieuze connotatie en slechts in zijn gewaden herkent men de Turkse bisschop (die er in zijn tijd natuurlijk helemaal niet zo heeft bijgelopen).

Eigenlijk kunnen we van Zwarte Piet net hetzelfde zeggen. Die is—in mijn ogen althans—ook ontdaan van elke raciale connotatie en slechts in zijn huidskleur zou men—met veel slechte wil—de neger herkennen die hij in het carnaval helemaal niet meer is.

Nu protestants Nederland Sinterklaas eindelijk is beginnen verdragen, tolereert multicultureel Nederland Zwarte Piet niet langer. Het beeld van de scheepsladingen Afrikaanse vluchtelingen die de jongste jaren op onder meer de Spaanse kusten zijn aangespoeld, zal daaraan niet vreemd zijn.

Ze doen maar op. Ik blijf het allemaal totaal van de pot gerukt vinden. Maar ik kijk toch benieuwd uit naar de reactie van die andere geviseerde bevolkingsgroep: de bisschoppen. Hoog tijd dat zij op straat komen om te eisen dat hun identiteit wordt gerespecteerd in de beeldvorming van het Sinterklaascarnaval! … Tenzij zij zich wellicht herkennen in de goedige grijsaard wiens bestaansreden het is cadeautjes uit te delen.

Verwante onderwerpen...

• Vrijheid van onbezonnen meningsuiting

  ⊕ Al het online ideeënverkeer op sociale media zit muurvast geconcentreerd bij facebook en Twitter/X. Die censureren er …

• Olympische satire

  ⊕ Bijna twee weken na de opening van de Olympische Spelen in Parijs, moet ik wel ongeveer de laatste zijn die nog een …

• Filippussen

  ⊕ Bij aanvang van de synode stelde Hendro Munsterman aan mgr. Lacroix een vraag en tweette: Women and indegenous people …

• Het ontbrekende stokpaardje: "bovennatuurlijk geloof"

  ⊕ Trouwe klanten wint een handelaar door mensen waar voor hun geld te geven. “Waar” staat voor …

• Geloof-waardigheid

  ⊕ Een woord dat ik de laatste tijd vaak tegenkom wanneer het gaat over de crisis in de Kerk, is …