De eeuwigheid is gewoon straks

⊕

Als het te pas komt, heb ik de kinderen al meermaals proberen uit te leggen wat “eeuwigheid” betekent, een begrip waarover we in ons geloof zo vaak spreken. Het is moeilijk om “eeuwigheid” goed te omschrijven. “Het is een tijdspanne die nooit eindigt”, zeg ik dan. Of iets abstracter: “het is een toestand van de geest waarin tijd geen betekenis meer heeft, waarin er geen voor en na is, maar alles in een oogopslag overschouwd kan worden.”

Tja, ik denk niet dat mijn  pogingen al veel indruk gemaakt hebben. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het zelf maar nauwelijks begrijp, wat “eeuwigheid” voor een mens kan betekenen.

Maar onlangs kreeg ik openbaring: al mijn pogingen waren overbodig, want kinderen hebben van nature een perfect begrip van het concept “eeuwigheid”. Alleen noemen ze het anders.

Als je hen vraagt iets te doen, huiswerk te maken, op te ruimen, even te helpen,… Dan antwoorden ze altijd: “straks”. Wat blijkt nu: het begrip “straks” heeft precies dezelfde kenmerken als het begrip “eeuwigheid”. “Straks” is een tijdspanne zonder einde, zo leert mijn ervaring als ouder. “Straks” is ook een ingesteldheid van de geest, waarin de orde van de tijd geen betekenis heeft: je kan er oneindig veel activiteiten in onderbrengen en—de kinderen althans—kunnen dat alles in een enkele oogopslag overschouwen “Ik zei toch dat ik dat straks ging doen!”.

Bewonderenswaardig is ook de volledige onthechting die hun geestelijk leven kenmerkt. Dag in dag uit zijn zij bezig met de eeuwigheid die hen opwacht. Geen opdracht is hen te klein, of ze betrekken ze als vanzelfsprekend op de tijdloosheid van de eeuwigheid. De oprechtheid waarmee ze over de eeuwigheid spreken, wekt ontzag op, zo vertrouwd zijn zij met de goddelijke tijdsdimensie.

Zo zie je maar dat je geen geleerde theoloog met veel boekenwijsheid moet zijn om de moeilijkste concepten van het geloof te doorgronden! Maar waar komen die inzichten dan wél vandaan? Ik heb getracht te ontdekken wat de bron is van hun ingestorte wijsheid en heb wekenlang zorgvuldig hun gedrag waargenomen. Bij ontstentenis van andere significante invloeden, ben ik tot de vaststelling gekomen dat zij hun volmaakte toestand van vergeestelijking putten uit een meditatieve oefening die ongeveer deze vorm aanneemt, waaraan zij zich dagelijks ettelijke uren in grote volharding toewijden:

Tiener in meditatieve trance

Ik ben ervan overtuigd dat deze bron van wijsheid dieper is dan wij kunnen vermoeden en dat grote openbaringen ons staan te wachten! Straks ga ik hen het geheim van de goddelijke drie-eenheid ontfutselen! Wacht maar…

Verwante onderwerpen...

• Opnieuw geboren

  ⊕ In de bekende passage uit het evangelie van Johannes spreekt Jezus tegen Nikodemus de volgende mysterieuze woorden: …

• Sunk costs

  ⊕ Zoonlief loopt zijn eerste jaar bij de verkenners op de scouts. Hij heeft daar op het zomerkamp een stevige doop …

• Gewetensonderzoek

  ⊕ De Kerk, die het volk van God verenigt, zorgt voor haar kinderen als een goede moeder. Zij maant ons aan verenigd te …

• Voorzichtigheid en voorzienigheid

  ⊕ Dit artikeltje gaat over twee begrippen: voorzichtigheid en voorzienigheid. Vooraleer we God erbij gaan betrekken, moet …

• De oudste dochter van een gebroken gezin

  ⊕ Zonet zag ik door het raam van mijn kantoor een kleine zwerm ganzen overvliegen. De herfst is in het land. En dat luidt …