Geloven Leren

Opinie en tools voor wie begaan is met het katholieke geloof


Heb ik voor Christus gekozen, of heeft Hij mij gekozen?

Eergisteren (vrijdag) zei Jezus in de evangelielezing: “Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar Ik jullie, en Ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht."

Om het evangelie te doorgronden, moet je op zoek gaan naar de ongerijmdheden. Die onthullen iets over God dat we met ons gewoon verstand toch niet zouden vatten. De roeping van de apostelen is zo’n ongerijmdheid.

De bekende roepingsverhalen stellen het voor alsof Jezus wildvreemde mannen out of the blue oproept om Hem te volgen: de visserbroers Simon (Petrus) en Andreas, en Jakobus en Johannes, de tollenaar Levi (Mattheus). Ze volgen Jezus, alsof Hij een oude vriend is aan Wie ze nog veel verschuldigd zijn.

Als ik een Kerk wil stichten en daar personeel voor zoek, zou ik het toch anders aanpakken. Ik zou kandidaten vragen zichzelf aan te dienen, da’s al een eerste teken van engagement. Vervolgens zou ik hen grondig screenen, zijn ze wel betrouwbaar? zijn ze een beetje intelligent? wat zijn hun antecedenten?

Jezus heeft dat allemaal niet nodig, Hij blijkt die mannen te doorzien in een oogwenk en zijn roep is onweerstaanbaar.

Wat ik me dan afvraag is: geldt dat vandaag ook nog? Met mij?

Wij zijn immers vrije mensen, wij kiezen of we willen geloven en waarin. Ik kies ervoor om in Jezus te geloven, dat is mijn eigen wil. Zo horen we het althans graag.

Jezus ontkracht dat echter: “Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar ik jullie."

Zou dat kunnen? Dat—ook vandaag—niet ik degene ben die Jezus kiest, maar dat het Jezus is die mij heeft gekozen?

Misschien is dat voor een gelovige wel een beter fundament dan de eigen vrije wil.

Verwante onderwerpen...